Pse Inzaghi nuk u emërua për Topin e Artë?

Surpriza e madhe e listës së kandidatëve për Topin e Artë për trajnerin më të mirë është mungesa e Simone Inzaghit. Ish-trajneri i Interit nuk gjendet askund në pesë nominimet, të cilat përfshinin Luis Enrique, Hansi Flick, Enzo Maresca, Arne Slot dhe të huajin Antonio Conte, i vetmi italian.

Zikaltrit, pavarësisht se janë finalistë të Champions League, nuk përfaqësohen në Trofeun Cruyff 2025, ndërsa ata dallohen midis 30 kandidatëve për çmimin e Lojtarit më të Mirë, së bashku me Lautaro Martinez dhe Denzel Dumfries.

Kjo zgjedhje ka mërzitur shumë tifozë, të cilët prisnin ta shihnin ish-trajnerin e tyre të konkurronte për trofeun me më të mirët në botë.

Italiani nuk do të jetë në Paris për ceremoninë e ndarjes së çmimeve të planifikuar për 22 shtator për shkak të kritereve të rrepta që e penguan atë të fitonte një vend midis elitës botërore të trajnerëve më të rëndësishëm të sezonit të kaluar.

Interi doli duarbosh sezonin e kaluar, pavarësisht se luftoi deri në fund në të tre kompeticionet që merrte pjesë dhe e mbajti gjallë luftën për titull me Napolin deri në ndeshjen e fundit.

Edhe pa trofe, shumë e gjykuan vitin e zikaltërve pozitiv, megjithatë kjo nuk mjaftoi që Inzaghi të ishte mes kandidatëve për të fituar Trofeun Cruyff.

Trajneri aktual i Al Hilal arriti në finalen e Champions League vitin e kaluar (duke eliminuar Bayern Munich dhe Barcelonan), përfundoi në vendin e dytë në Serie A, arriti në finalen e Superkupës Italiane dhe e udhëhoqi klubin e Arabisë Saudite në çerekfinalet e Kupës së Botës për Klube, duke eliminuar Manchester City-n.

Sukses i jashtëzakonshëm, por prapë nuk sollën një trofe, një faktor vendimtar në zgjedhjen e pesë trajnerëve që do të nominoheshin.

Periudha që merret në konsideratë për Ballon d’Or mbulon të gjithë sezonin, nga 1 gushti 2024 deri më 2 gusht 2025, duke përfshirë ndeshjet ndërkombëtare.

Kriteret e përzgjedhjes bazohen në gjashtë aspekte: cilësia e paraqitjes së ekipit, titujt e fituar, lidershipi, aftësia taktike, aftësia për të përmirësuar paraqitjet e lojtarëve në dispozicion, aftësia për të zbuluar talente të reja dhe respekti dhe loja e ndershme.

Të gjithë trajnerët e nominuar kanë fituar të paktën kampionatin vendas (në rastin e Conte, Slot dhe Flick) dhe kanë sjellë përmirësime të konsiderueshme në ekipet e tyre.

Ata gjithashtu kanë një sërë suksesesh ndërkombëtare (si Luis Enrique dhe Maresca) që i kanë bërë ata kandidatë thelbësorë për Trofeun Cruyff, në dëm të trajnerëve si Inzaghi, i cili krenohet me një sezon të jashtëzakonshëm, por pa tituj të fituar.

Sezoni i fortë i Interit konfirmohet nga nominimet e dy lojtarëve midis 30 kandidatëve për Topin e Artë: Lautaro Martinez dhe Dumfries meritonin një vend nderi midis yjeve të tjerë, edhe nëse nuk janë favoritë të qartë për të fituar çmimin.

Por nëse zikaltrit përfaqësohen në këtë kategori, pse të përjashtohet Inzaghi? Përgjigja, edhe një herë, qëndron te kriteret e përzgjedhjes, të cilat janë të ndryshme për lojtarët: në këtë rast, trofetë nuk kanë rëndësi (ose të paktën nuk kanë një peshë specifike kaq të rëndësishme) sepse kriteret bazohen vetëm në paraqitjet individuale, paraqitjet e ekipit, klasin dhe lojën e ndershme – kritere të ndryshme nga ato të trajnerëve që shpërblyen argjentinasin dhe holandezin.