Sërish Vinicius në qendër të vëmmendjes në kampin madrilen. Të martën, Çabi Alonso e la atë në stol për herë të dytë në pesë ndeshje, dhe pavarësisht gjithçkaje, “toka vazhdoi të rrotullohej” rreth boshtit të saj.
Kjo lëvizje (e Tokës, jo e Viniciusit) njihet si rotacion. Çuditërisht, edhe ajo e trajnerit të Real Madridit njihet si rotacion. Por nuk ka rëndësi.
Të raportosh për një zëvendësim në ndeshjen e parë të Ligës së Kampionëve sikur një meteorit po shkonte drejt e në planetin tonë është shumë më argëtuese, kështu që pse të flasim për rotacione kur mund të flasim për shenja paralajmëruese, teste ose ndëshkime?
Nëse duhet të anashkalojmë detajet e vogla se Vinicius është një nga lojtarët që e ka nisur skuadrën e Real Madridit në formën më të keqe, është tepër.
Çdo gjë lejohet për sa kohë që nxit polemikat e vazhdueshme dhe teprimet e vazhdueshme, edhe nëse në realitet është çështje performance sportive.
Shtypi vazhdon të këmbëngulë të humbasë besueshmërinë duke ofruar bankete të bazuara në të qenit brazilian.
Me rrezikun e të qenit mendjemadh, do të guxoja të thoja se nëse Vinicius nuk po luan më shumë, kjo ndodh sepse nuk e meriton. Fakti që shërbimet e tij gjatë periudhës së mëparshme i garantuan një vend titullari nuk do të thotë që rëniet në formë nuk mund të menaxhohen në mënyra të tjera.
Qasja “karrotë dhe shkop” që Çabi Alonso po përdor për të rikuperuar formën më të mirë të brazilianit mund të jetë po aq e vlefshme sa qasja “karrotë dhe shkop” që në fund e dështoi Ançelotin sezonin e kaluar për shkak të egoizmit të të njëjtëve yjeve që i dhanë kaq shumë kënaqësi.
Kjo është arsyeja pse duket e nxituar të interpretohen vendimet e trajnerit dhe shprehjet ose gjestet e një ylli që nuk është mësuar të humbasë privilegje si një çështje pozicionimi përballë një rinovimi që është ftohur.
Por të mos u mashtrohet askush. Problemi i Vinicius nuk është Mbape, është vetë Vinicius.