Trafikanti shqiptar i drogës, i fotografuar me 250 mijë paund cash, lejohet të qëndrojë në Britaninë e Madhe

Një trafikant shqiptar droge, i dënuar dhe që kishte bërë foto veten të rrethuar me 250,000 paund cash, është lejuar të qëndrojë në Mbretërinë e Bashkuar, raporton “The Telegraph”.

Ministria e Brendshme dhe Agjencia Kombëtare e Krimit (NCA) kërkojnë deportimin e Olsi Behlulit, 33 vjeç, i cili u dënua me 11 vite burg për rolin e tij të “lartë” në një rrjet trafiku heroine.

Behluli, i cili erdhi në Britani kur ishte nëntë vjeç, akuzohet se ka siguruar në mënyrë mashtruese shtetësinë britanike duke mohuar përfshirjen në krime në formularin e aplikimit për natyralizim. Vetëm tetë muaj pas marrjes së shtetësisë, ai u arrestua duke mbajtur tetë kilogramë heroinë shumë të pastër me vlerë rreth 200,000 paund në rrugë për një “shtëpi magazinimi” në Neasden.

Në vendin e shkeljes u gjetën dokumente identiteti false dhe peshore droge. Gjatë bastisjeve në veri-perëndim të Londrës në vitin 2015, NCA gjeti në iPhone-in e Behelulit një foto ku ai shihej i rrethuar me 250,000 paund në para. Ai u dënua në Gjykatën e Krimit Blackfriars për bashkëpunim në furnizimin me drogë të klasës A dhe u dënua me 11 vite burg më 1 prill 2015.

Gjithashtu Ministria e Brendshme dhe NCA argumentuan se vetëm një person me pozitë të lartë dhe histori të gjatë kriminale do t’i besohej një sasi e tillë e madhe droge. Por, një gjykatës në tribunalin e shkallës së ulët hodhi poshtë këtë argument, pasi nuk kishte prova nga survejimi apo dëshmitarë. Për këtë arsye, apeli i Behelulit kundër deportimit u pranuar.

Ministria e Brendshme apeloi më tej, dhe një gjykatës i tribunalit të lartë urdhëroi një ri-ndjekje, duke vendosur se mungesa e provave për të provuar krimin paraardhës nuk ishte e mjaftueshme për të kundërshtuar arsyetimin “të arsyeshëm” të Sekretarit të Shtetit. Kjo çështje, e zbuluar në dokumentet e gjykatës, është një shembull i fundit i zbuluar nga The Telegraph ku emigrantë të paligjshëm ose kriminelë të dënuar të huaj kanë arritur të qëndrojnë në MB ose të ndalojnë deportimet.

Ministrat po propozojnë të rrisin pragun për ta bërë më të vështirë që gjykatësit tu japin të drejtën për të qëndruar bazuar në nenin 8 të Konventës Europiane për të Drejtat e Njeriut (ECHR), që mbron të drejtën për jetë familjare, dhe nenin 3, që mbron kundër torturës dhe trajtimit çnjerëzor apo poshtërues. Babai i Behelulit kërkoi azil pasi familja mbërriti në MB më 22 nëntor 2000. Aplikimet e tyre u refuzuan, por në 2006 u dhanë leje diskrecionale për qëndrim, që më pas “në mënyrë të çuditshme, pothuajse njëkohësisht” u shndërrua në leje të përhershme qëndrimi.

Nuk ka asnjë tregues që babai i Behelulit të ketë qenë i përfshirë në ndonjë shkelje. Tetë vjet më vonë, në prill 2014, Behelulit i u dha shtetësia britanike. Por tetë muaj më pas, më 7 tetor 2014, ai u kap me heroinë me vlerë 200,000 paund dhe u arrestua për veprime kriminale lidhur me drogën. Ministria e Brendshme kërkon deportimin e tij, duke argumentuar se ai ka mashtruar zyrtarët duke deklaruar në aplikimin për shtetësi se nuk kishte asgjë që të dëmtonte karakterin e tij.

Zyrtarët argumentuan se sasia e drogës tregon që ai duhet të ketë pasur një rol mjaft të lartë në furnizimin me heroinë, pasi i ishte besuar më shumë se tetë kilogramë heroinë shumë të pastër me vlerë në rrugë mbi 200,000 paund. Po ashtu Ministria e Brendshme tha se është e pabesueshme të pranohet se ai ishte i ri në tregtinë e drogës dhe se arrestimi i tij ishte hera e parë që merrej me këto aktivitete.

 “Është jashtë logjikës të pranohet që ai do të ishte besuar me një sasi të tillë droge nëse nuk ishte tashmë i përfshirë në furnizimin me drogë të klasës A,” i thanë gjykatës.

Megjithatë, tribunali i shkallës së ulët vendosi se nuk kishte prova të mjaftueshme për të arritur në këtë përfundim.

“Nuk ka, për shembull, survejim apo prova të tjera nga NCA, dhe as dëshmi nga një polic, që të mbështesë sugjerimin se vetëm një anëtar i lartë dhe i besuar i një grupi kriminal do t’i besohej një sasi e tillë droge. Nuk kishte prova bindëse që të tregojnë se apelanti ishte i përfshirë në krim në kohën që deklaroi se nuk kishte asgjë të keqe në karakterin e tij,” tha Tribunali.

Por tribunali i lartë hodhi poshtë këto argumente dhe urdhëroi një ri-ndjekje, duke vendosur se mungesa e provave fizike nuk përbënte një përgjigje të plotë dhe të pakundërshtueshme ndaj pikëpamjes së arsyeshme të Sekretarit të Shtetit.

“Qoftë që të kishte apo jo një deklaratë nga një oficer policie, apo prova të mëtejshme nga NCA, ajo pikëpamje meritonte respekt dhe mund të mbështeste qëndrimin e arsyeshëm të Sekretarit të Shtetit,” tha ai.