Guler flet për eksperiencën te Reali

Guler është një nga sensacionet më të mëdha të sezonit. Lojtari turk është bërë gjithnjë e më i rëndësishëm në ekip dhe tani është një titullar i padiskutueshëm për Xabin .

Por nuk ka qenë gjithmonë kështu, dhe në një intervistë me “L’Équipe”, lojtari rishikon udhëtimin e tij të gjatë për t’u bërë një lojtar kyç për Real Madridin.

“Nuk e kam parë kurrë zhurmën përreth meje si presion. Do ta bënte punën time më të vështirë. Sigurisht, ka përgjegjësi, por ato janë gjëra që më ndihmojnë të përmirësohem, të rris nivelin tim. Është sikur kam nevojë për to. Disa njerëz mendojnë se jam shumë i mirë sepse nuk shkaktoj probleme, por kam shumë ambicie. Gjëja e rëndësishme është të mos përpiqesh të jesh dikush që nuk je. Që në seancën e parë stërvitore e dija se kisha cilësitë për të luajtur për Real Madridin”.

Një djalë i mbyllur, ku mezi mund ti nxirrje ndonjë fjalë, Gyler ju përkushtua stërvitjes. “E dija që isha në klubin më të madh në botë. Por që nga seanca e parë stërvitore, e dija që kisha cilësitë për të luajtur. Nuk dyshova kurrë se do të kisha sukses këtu. Më thanë se viti i parë do të ishte i vështirë, se nuk mund të ishte ndryshe për një fëmijë që e njihte vetëm Turqinë.

Më thanë gjithashtu se po vija për epokën pas Modriç dhe pas Toni Kros. Gjithçka ishte e qartë dhe është më mirë kështu. Kur nuk luaja ishte e vështirë, por kjo më ushqeu ambicien”. Ka mbërritur në epokën Ançeloti dhe Gyler nuk mund ta harrojë trajnerin e tij të parë në Madrid.

“Karleto është një nga trajnerët më të mirë në histori. Nuk duhet të harrojmë se ai i tha shtypit se unë do të isha një nga mesfushorët më të mirë në botë. Davide gjithmonë përpiqej të më ndihmonte. Jam mirënjohës. Në fund di?ka edhe për mirëkuptimin me sy mbyllur të tij me Mbape. Por triumfet e mëdha arrihen gjithmonë nga ekipi, jo vetëm nga dy lojtarë.

Ne e kuptojmë njëri-tjetrin shumë mirë, gjithçka rrjedh. Ndonjëherë flasim pak para ndeshjes. “Sot mund të bënim këtë ose atë’, i themi njëritjetrit. Herë të tjera, një vështrim është i mjaftueshëm”. Nuk preference dhe fjalia e fundit e tregon qartë. Nëse një ditë Çabi më kërkon të luaj si portier, do të blej disa doreza.