Liridona Muzaqi me biçikletë përshkoi 5000 km ga Gjermania në Kosovë

Liridona Muzaqi, që sot jeton në Gjermani, përshkoi mbi 5.000 kilometra. Udhëtimi i saj u bë simbol i vendismërisë dhe besimit në vetvete. Kur Liridona Muzaqi hipi në biçikletë në Mynih, ajo nuk e dinte se po nisej në një udhëtim që do t’ia ndryshonte jetën.

Ajo që filloi si një ide spontane – të shkonte njëherë me biçikletë në vendlindje – u kthye në një aventurë prej më shumë se 5.000 kilometrash, përmes dhjetë shtetesh, mes maleve, lumenjve dhe rrëfimeve të panumërta.

„Thjesht doja të nisesha,“ – thotë Muzaqi. – „Me qëllimin për të arritur në Kosovë, por pa asnjë plan të qartë – vetëm unë, biçikleta ime dhe rruga.“

Nga Bavaria në Kosovë

E lindur në Kosovë, por e rritur dhe banore e Gjermanisë, ajo donte t’i lidhte të dyja botët në mënyrën e saj – ngadalë, me vetëdije dhe me forcën e vet. Rruga e saj kaloi nga Mynihu nëpër Austri, Italinë veriore, Slloveni, Hungari, Sllovaki, Serbi, Bullgari, Rumani, Maqedoninë e Veriut dhe Shqipëri, deri në Kosovë.

Gjatë rrugës, ajo ndalonte herë pas here – në Austri dhe Slloveni për të shijuar natyrën, në Rumani për të pushuar shpirtin. Në Shqipëri qëndroi madje një muaj të tërë, për ta njohur më mirë vendin.
„Shqipëria më mahniti,“ – tregon ajo. – „Peizazhi është mahnitës, njerëzit jashtëzakonisht të ngrohtë. U ndjeva njëkohësisht e lirë dhe e lidhur me gjithçka.“

Takime që mbeten në kujtesë

Në rrugën e saj ajo takoi shumë njerëz – familje që e ftonin për drekë, kalimtarë kureshtarë, udhëtarë me biçikletë nga e gjithë bota. Shumë u çuditën që ajo udhëtonte e vetme.
„Të udhëtosh si grua e vetme shpesh ngjall habi,“ – thotë Muzaqi. – „Por pothuajse kudo më pritën me respekt, ndihmë dhe admirim.“

Me çdo kilometër që kalonte, rritej jo vetëm qëndrueshmëria e saj fizike, por edhe besimi në botë. „Mësova që shumica e njerëzve janë të mirë. Dhe se guximi shpesh do të thotë thjesht të bësh hapin e parë – ose në rastin tim, pedalin e parë.“

Net nën yje

Tenda ishte shtëpia e saj, biçikleta – shoqëruesja e përhershme. „Kam fjetur në vende të pabesueshme,“ – kujton ajo. – „Në liqene, në pyje, në maja malore. Kur zgjohem në mëngjes dhe dielli lind mbi kodra, e kupton se çfarë do të thotë liria e vërtetë.“ Natyra, thotë ajo, e mësoi të jetojë në çast. „Me biçikletë e përjeton botën në ritmin e saj – ndien çdo ngjitje, çdo frymë ere, çdo aromë.“

Më shumë se një kthim në shtëpi

Kur më në fund arriti në Kosovë, ajo ishte fizikisht e lodhur, por shpirtërisht e mbushur plot. „Kam mbërritur në atdheun tim,“ – thotë ajo. Për Liridona Muzaqin, udhëtimi nuk ishte vetëm një sfidë sportive. Ishte një kthim te rrënjët, por edhe një deklaratë për pavarësi.

Një mesazh për gratë e reja

Reagimet në Kosovë e prekën më shumë se gjithçka. Shumë vajza të reja e panë si një shembull frymëzimi. „Shumë më thanë se udhëtimi im u tregoi çfarë është e mundur – se edhe një grua mund të jetojë e pavarur dhe të ndjekë ëndrrat e saj,“ – rrëfen ajo.

Udhëtimi i saj prej 5.000 kilometrash nëpër Evropë është kthyer në një histori guximi, besimi dhe vetëzbulimi – dhe në një thirrje të qetë për të sfiduar kufijtë personalë dhe për të guxuar të bësh diçka të re. „U nisa për ta parë botën,“ – thotë Liridona Muzaqi. – „Dhe gjatë rrugës mësova se liria nuk është një vend – por një ndjenjë që e mban brenda vetes.“