Ndërsa të njëjtët tituj vazhdojnë të shfaqen në parashikimet e çmimeve Oscar dhe në listat vjetore të filmave më të mirë, shumë filma cilësorë kalojnë pothuajse pa u vënë re.
Arsyet janë të ndryshme: shpërndarje e shkurtër, data të papërshtatshme të publikimit ose një etiketë zhanri që nuk tërheq diskutim serioz.
Kritikët e revistës Variety kanë vendosur të paraqesin një seri filmash nga viti 2025 që, pavarësisht neglizhencës ose reagimeve të ndara, kanë treguar vlerë të jashtëzakonshme autoriale, performanca të forta aktoriale ose një vështrim të freskët në temat e njohura, transmeton KosovaPress.
Alto Knights
Alto Knights është një dramë e Barry Levinson që u prit papritur negativisht nga disa kritikë. Filmi trajton konfliktin në jetën reale midis Frank Costello dhe Vito Genovese, figura kyçe të mafies së Nju Jorkut në mesin e shekullit të 20-të, me Robert De Niro që portretizon të dy personazhet.
Ky vendim u duk si një ekzagjerim për shumë njerëz, por Owen Gleiberman nga Variety thekson se De Niro demonstron një kuptim të hollë të psikologjisë së mafisë përmes rolit të dyfishtë, duke e ndarë qartë Costello politikisht të kujdesshëm nga Genovesi impulsiv dhe i dhunshëm. Sipas mendimit të tij, filmi është tallur padrejtësisht, edhe pse është një përpjekje e rrallë për të treguar njerëzit që vërtet sundonin botën e krimit në vitet 1950 dhe 1960.
The Ballad of Wallis Island
The Ballad of Wallis Island ka një ton krejtësisht të ndryshëm, një film që fillimisht duket si një komedi ekscentrike me një protagonist potencialisht irritues. Tim Key luan rolin e një burri të pasur shoqërisht të vështirë që tërhiqet në një ishull të izoluar të Uellsit dhe përpiqet të ribashkojë një ish-duo muzikore, të luajtur nga Carey Mulligan dhe Tom Basden.
Chris Willman nga revista Variety pranon se filmi ngjall skepticizëm në fillim, por gradualisht zhvillohet në një nga historitë më të sinqerta bashkëkohore rreth muzikës, adhurimit dhe çarjeve emocionale që mbeten pas prishjes së një marrëdhënieje. Është kjo aftësi për të kapërcyer "flamujt e kuq" të tij që e bën atë një nga surprizat më të këndshme të vitit.
Bring Them Down
I rëndë, i zymtë dhe jashtëzakonisht intensiv është filmi irlandez Bring Them Down, i cili fillon me një sulm brutal ndaj një tufe delesh dhe gradualisht rritet në një studim të hakmarrjes dhe varfërisë. Christopher Abbott luan një fermer që dyshon se rivali i tij i hershëm është pas krimit, ndërsa Barry Keoghan portretizon një të ri të paqëndrueshëm që e ndez më tej konfliktin.
Peter Debruge nga Variety e përshkroi filmin si një goditje therëse, duke vënë në dukje se regjisori Christopher Andrews nuk kërkon fajtorë të lehtë, por në vend të kësaj përshkruan një cikël vicioz zemërimi, varfërie dhe dhune në një komunitet që tashmë është në prag të mbijetesës.
Caught Stealing
Trilleri kriminal Caught Stealing i kthen shikuesit në Nju Jorkun e viteve 1990, ku Austin Butler luan rolin e një baristi i cili, pothuajse rastësisht, e gjen veten në mes të një lufte bandash. Personazhi i tij pranon të kujdeset për macen e fqinjit të tij, pa e ditur se duke vepruar kështu do ta tërheqë atë në një zinxhir të rrezikshëm ngjarjesh.
Jazz Tangcay nga Variety vlerëson veçanërisht aftësinë e Butler për të shndërruar një personazh të dështuar, pak të humbur në një hero të afërt, si dhe regjinë e Aronofsky-t, i cili kulmon në një nga ndjekjet më të paharrueshme të makinave të vitit.
Surferi
Surferi përdor elementë të trillerit dhe alegorisë për të treguar historinë e një burri që humbet gjithçka duke u përpjekur të mbrojë vendin e tij në plazh. Nicolas Cage luan rolin e protagonistit pa emër i cili përballet me një grup të dhunshëm surferësh, të udhëhequr nga personazhi Julian McMahon.
Filmi përshkruhet si një lloj makthi, në të cilin, siç thekson William Earl në një recension për Variety, vija ndarëse midis njeriut të civilizuar dhe shkatërrimit të plotë psikologjik fshihet gradualisht, me çdo vendim të ri të personazhit kryesor që çon në një shpërbërje gjithnjë e më të thellë të identitetit të tij.
Eternity
Drama romantike Eternity sjell një pamje të pazakontë të jetës së përtejme, të konceptuar si një hapësirë vendimesh dhe pritjeje. Elizabeth Olsen luan një grua që duhet të zgjedhë se cila marrëdhënie do të shënojë përjetësinë e saj, dhe zgjedhja e saj bëhet nga personazhet e luajtur nga Miles Teller dhe Callum Turner.
Clayton Davis thekson në recensionin e tij se filmi, pavarësisht premisës së tij të gjallë, fsheh thellësi emocionale dhe melankoli, duke balancuar humorin dhe pyetjet ekzistenciale në një mënyrë të rrallë.
Steve
Në një regjistër më intim është Steve, një dramë në të cilën Cillian Murphy luan një mësues në një shkollë me konvikt për djem me probleme sjelljeje. Filmi përqendrohet në problemet e përditshme, shpesh të padukshme brenda sistemit arsimor.
Jenelle Riley e Variety e konsideroi atë si një nga rolet më humane dhe të qeta të Murphy-t, dhe filmi, sipas mendimit të saj, është anashkaluar padrejtësisht për shkak të orarit të ngjeshur në shërbimin e transmetimit Netflix.
The Lost Bus
Historia e vërtetë pas filmit The Lost Bus, i cili dhe ri-interpreton shpëtimin dramatik të fëmijëve gjatë Zjarrit Shkatërrues të Kampit të vitit 2018. Matthew McConaughey dhe America Ferrera luajnë role të njerëzve të zakonshëm që përballen me rrethana të jashtëzakonshme.
Clayton Davis thekson se filmi shmang patetikën, por prapëseprapë arrin të përcjellë fuqishëm një ndjenjë frike, kaosi dhe guximi të qetë.
A Normal Family
Drama e Koresë së Jugut A Normal Family fillon me një aksident me makinë që ekspozon një sërë dilemash morale dhe sekretesh familjare. Dy vëllezër, një avokat dhe një mjek, gradualisht e gjejnë veten në anët e kundërta të drejtësisë, ndërsa krimi i fëmijëve të tyre e ndërlikon më tej situatën.
Kritiku Peter Debruge thekson se filmi kombinon me mjeshtëri trillerin e zhanrit dhe dramën familjare, duke bërë pyetje të vështira pa përgjigje të lehta.
Novocaine
Filmi aksion Novocaine ndjek një burrë që nuk mund të ndiejë dhimbje për shkak të një çrregullimi të rrallë. Jack Quaid luan një hero të pazakontë që përfshihet në një përballje të dhunshme për të shpëtuar një vajzë.
Jordan Moreau nga Variety thekson se filmi, megjithëse është qartësisht i frymëzuar nga franshizat e suksesshme të aksionit, gjen identitetin e vet falë karizmës së Quaid dhe një kombinimi të pazakontë të humorit dhe brutalitetit.