Yamal: Presioni nuk ekziston, është shfajësim

Lamine Yamal është fenomeni i ditës në Spanjë dhe jo vetëm. Ylli 17-vjeçar i Barcelonës ka qenë protagonisti kryesor i dokumentarit special, që programi “Decoded” i platformës “DAZN” përgatiti për lojtarin e kombëtares spanjolle, me një përmbledhje të karrierës së tij të shkurtër, por shumë të suksesshme.

Në bisedën e tij, “Golden Boy” (Djaloshi i artë) i vitit 2024 ndau detaje rreth jetës së tij dhe origjinës së futbollit, kujtimet e tij më të hershme të lojës me topin, pritshmëritë e tij dhe qasjen ndaj futbollit. Pikërisht aty, kur fliste sesi ai i qaset mendërisht gjithçkaje që pritej prej tij si lojtar, Lamin u bë një nga kryetitujt e intervistës.

“Presioni nuk ekziston, është një gjë mendore, përdoret për t’u shfajësuar; ju duhet vetëm të mendoni të kënaqeni”, tha ai. Reflektimi i tij për këtë çështje ishte i paçmuar. “Kur fillon të luash, gjithçka nis nga zero e para dhe nuk ka fare presion. Kur luan keq, presioni është një justifikim i kërkuar. Presioni nuk ekziston; është një gjë mendore, diçka që e vendos në kokën tënde”, komentoi 17-vjeçari. Në këtë drejtim, Jamal shprehu mirënjohjen e tij për punën psikologjike që ofron një klub si Barça, për shembull, duke e lejuar atë të përparojë më shpejt në akademinë e të rinjve, ndërsa luan me shokët e skuadrës që janë dukshëm më të moshuar se ai.

“Të luash në elitë është diçka e mrekullueshme, por nëse një 14-vjeçar është me një 19- vjeçar, nuk është e njëjta gjë.

Në moshën 14-vjeçare, ju bëni budallallëqe, ndërsa një 19-vjeçar tashmë po paguan vetë apartamentin e tij ose po drejton makinën e nënës së tij. Psikologu i klubit më ndihmoi shumë, sepse unë isha një tip pak i çuditshëm”, tha ai. Në të njëjtin kontekst, Jamal tregoi se nuk i monitoron vazhdimisht rrjetet sociale, edhe pse merr mesazhe.

“Vitin e parë i pashë, por pak para Euro 2024-ës u krijua një çështje nga hiçi nëse unë dhe Niko (Niko Uilliams, Atletik Bilbao) nuk ishim spanjollë, dhe se Laport dhe Le Normand ishin… Vendosa të mos i shikoja dhe që atëherë nuk kam parë asgjë, megjithëse ndonjëherë miqtë më thonë gjëra”. “Shpesh në shtyp kur flasin mirë për ty, është se janë në skuadrën tënde dhe nëse flasin keq, është për skuadrat kundërshtare. Rëndësi ka se çfarë ka në mendje trajneri, kapitenët, familja, apo kushdo që dëshiron të shohë mirë, kjo është ajo që ka rëndësi”, theksoi ai.

I pyetur se si e imagjinon veten në dy vjet, Lamin Jamal e bëri të qartë ambicien e tij konkurruese.

“Në nivel kolektiv, shpresoj të fitoj një titull në Ligën e Kampionëve dhe ta përjetoj Kupën e Botës me emocione. Në nivel individual, shpresoj të vazhdoj të rritem dhe të përmirësohem derisa të arrij nivelin më të lartë”, tha ai.

Edhe pse nuk ishte ende në moshë, Lamin mori rolin e tij si model për shumë fëmijë që e admironin.

“Për shkak të origjinës sime marokene, unë jam një model për fëmijët marokenë dhe për fëmijët spanjollë gjithashtu, për shkak të Kampionatit Evropian. Jam shumë krenar për këtë”, theksoi ai. Jamal ka folur edhe për racizmin, një fenomen të cilin e ka vuajtur mbi lëkurë. Thirrjet raciste që ai pësoi në “El Clasicon” e fundit në La Liga në “Bernabéu” gjatë ndeshjes mes Realit dhe Barçës shkaktuan një anekdotë personale në të cilën familja e tij luajti një rol të rëndësishëm.

“Mamaja ime ishte shumë e shqetësuar, sepse pa telefonin tim dhe mendoi se do të isha i trishtuar për të gjitha këto. Më thirri e shqetësuar, por unë isha shumë i lumtur, sepse kishim fituar 0-4. Nëse do të kishim humbur, ndoshta do të kisha menduar pse po më thonë këtë apo atë kishin humbur”, ka komentuar ajo.

Perceptimi i tij i gjallë për jetën kishte të bënte shumë me ndikimin e nënës së tij që në fëmijërinë e tij të hershme. “Gjithmonë i them nënës sime se i jam mirënjohëse, sepse pavarësisht se sa të vështira ishin gjërat për të, ajo më bëri të mos shihja asgjë të keqe dhe vetëm më bëri të shihja të bukurën, gjë që më lejonte ta shijoja”. Autoportreti i tij si futbollist ka të bëjë shumë me atë dëshirë për kuptimin e lojës.

“Unë jam krijues, argëtues. Mund të kaloj pak pa prekur topin, por në një minutë mund të bëj gjëra argëtuese, kështu që ju mund të kaloni një kohë të mirë duke parë një lojë futbolli. Kështu do ta përshkruaja veten”, pranoi ai.

Që nga debutimi i tij në elitë kur ishte ende 15 vjeç, në vitin 2023, karriera e tij ka qenë në një ngjitje meteorike.

“Mund ta imagjinoja të isha futbollist dhe të luaja për Barçën një ditë, por kurrë kaq shpejt. Jam shumë i lumtur. Është një ëndërr të luaj në ndeshjet e Champions.

Gjithçka lëviz aq shpejt sa nuk ndalon kurrë së menduari. Falë Zotit nuk kam pasur ndonjë dëmtim serioz dhe kjo që po bën është një gjë e bukur”, shtoi ai. Në fund, Lamin konfirmoi se teknika e tij e driblimit është kryesisht për shkak të qenve të tij. “Kur shkoja në stërvitje, babai im vinte dhe më merrte me qentë e mi dhe duke qenë se ata nuk ishin të lidhur, qentë e ndiqnin topin”, kujton ai.