Kur diplomacia flet me duar, përplasja e heshtur mes Macronit dhe Erdoganit në Tiranë

Sipas burimeve diplomatike, në samitin e zhvilluar në Tiranë, presidenti francez Emmanuel Macron u përpoq të vendoste një pozicion dominues qysh në momentet e para të takimit me homologun e tij turk, Recep Tayyip Erdogan.

Gjatë shtrëngimit të duarve – një rit që shpesh përdoret si formë simbolike e pushtetit dhe hierarkisë mes liderëve botërorë – Macron vendosi dorën e tij sipër asaj të Erdoganit, një gjest klasik që në analizat e gjuhës së trupit interpretohet si përpjekje për të demonstruar kontroll dhe epërsi.

Por presidenti turk, i njohur për mënyrën e tij të prerë dhe shpesh të sfiduese në arenën ndërkombëtare, nuk e pranoi në heshtje këtë lëvizje.

Në vend që të tërhiqej apo të lejonte gjestin të kalonte pa reagim, ai e kapi gishtin e Macronit dhe e mbajti për një moment më gjatë sesa zakonisht, duke e kthyer në mënyrë të heshtur situatën në favorin e tij. Ky veprim i papritur, por i qëllimshëm, u pa si një sinjal i qartë “Ti nuk e kontrollon këtë situatë”.

Sipas analistëve të gjuhës së trupit, ky ishte një shembull i qartë i një “përmbysjeje taktike” – një kundërpërgjigje pasive-agresive që synon të çorientojë tjetrin pa krijuar një konflikt të hapur verbal.

Në këtë rast, Erdogan jo vetëm që e neutralizoi përpjekjen për dominim, por edhe dërgoi një mesazh të fuqishëm në mënyrën më diplomatike dhe simbolike të mundshme.

Në skenën delikate të diplomacisë ndërkombëtare, këto gjeste të vogla shpesh peshojnë sa një fjalim i tërë.